DE BRUGWACHTER
Water wandelt door zijn hoofd. Het buigt en
draait en sijpelt weg maar soms kolkt het
en woelt in wat hij het liefst
had willen laten rusten.Waarom wentel je om mij? Mijn voeten
wortelen in leem, ik grijp naar takken
voor houvast. Is dat wel zeker, lispelt
het, zonder mij heerst er woestijn.Ik maak je lichter kom bij mij, ik kus
je lijf met kabbelende golfjes
en geef je koele stromen tegen koorts.
Maar hij rent bruusk de draaibrug op,het midden tussen stroom en straten
zodat het trilt in alle planken om de
woede van het water niet te horen al
weet hij dat het zich niet sussen laat.Maria Ros